Verslag van een schoolreisje naar Delfzijl in 1914

laatste wijziging: 10-04-2019

Verslag van een schoolreisje naar
Delfzijl, door leerlingen der school
te Zeijen
op Vrijdag 24 juli 1914

     Aan dit reisje namen één en dertig kinderen deel. Gemakkelijk had dit aantal nog kunnen worden uitgebreid, want het animo was zeer groot. We vonden dit echter niet wenschelijk. In dit aantal zijn begrepen vier kinderen, die op 1 April de school reeds verlieten. De tocht was ’t onderwerp der gesprekken van de kinderen, reeds verscheidenen dagen vooruit. Naarmate de dag naderde, steeg de onrust. Een meisje b.v. ging Donderdag om 8 uur ’s avonds ter ruste, maar kwam reeds om 9 uur weer tevoorschijn, in de verbeelding, dat het hoog tijd werd om zich te kleeden.

     In de vroegen morgen liet het weer zich zeer slecht aanzien, maar tegen den tijd van vertrek uit Zeijen knapte dit op en hield zich verder den geheelen dag goed, behoudens enkele onbeduidende buitjes. Op vier boerenwagens werden de kinderen vervoerd naar de halte Oudemolen. Groote onrust bij ’t volkje toen een goederentrein voorbij stoomde, zonder ze op te nemen. Gevraagd werd of onze trein ”nog harder” ging. Gepraat over snel-, personen-, en goederentreinen, telegraaflijnen, seinen, perspectief der rails, enz. Sommigen meenden, dat nu de tijd gekomen was, om de proviand eens flink aan te spreken. (N.B. een uur na ’t vertrek, terwijl de reis tot 10 uur ’s avonds zou duren!!) Dezen werden tot betere inzichten gebracht.

     Eindelijk – onze trein en instappen. De meesten hadden nog nooit een trein gezien, laat staan er in gereden. Allen vonden het “fijn”. Ze vonden het zonde om te gaan zitten, want dan zag je niet zooveel. De meesten bleven dan ook tot Groningen staan. Op school was de reis uitvoering besproken en de meesten wisten op mijn vragen wel op te noemen en aan te wijzen de plaatsen die we voorbijkwamen, de gevangenis, ’t Sterrenbosch, de lijn naar Nieuwe-Schans, de Viaduct, het rangeerterrein. In Groningen uitstappen en een uur wachten. Nu een wandeling over ’t perron, ’t bekijken van ’t station in – en uitwendig en kijkje nog erbuiten, de electrische tram bewonderd en ras was het uurtje verstreken en stapten we weer in de gereserveerde waggon, die ons naar Delfzijl zou brengen. Dit was er een tweede klasse. Sommigen moesten zich gedurig eens op en neer bewegen, omdat de zittingen zoo mooi veerden. “Wat gebeurt er met de trein die ons naar G gebracht heeft” vraagt een kind me. “Die wordt hier uit mekaar getrokken” zeg ik. En hij was immers nog lang niet af of kapot meester!” De jongen wordt beter ingelicht. Nu werd er in een boog rondom Groningen gereden en opgemerkt de bruggen over de Noord-Willemsvaart, het Hoendiep, ’t Reitsdiep en ’t Boterdiep; de Eelder- en Peizerweg, de Leeuwarder Straatweg, de kalkovens. Nu nog eventjes stilhouden aan de halte en daarna ’t Noorden in. De kinderen werden gewezen op de verschillende plaatsen en wateren die we passeerden en op de gewassen (tarwe, gedeeltelijk gezicht, gerst in hokken, vlas gedeeltelijk nog op de wortel enz.) Omstreeks elf uur arriveerden we in Delfzijl. Dadelijk werd er naar de haven gewandeld. Groote belangstelling voor de schepen, kranen, kolentip, een Engelse kolenboot, een Zweedsche houtboot. Nu naar den dijk. Groote verbazing bij ’t aanschouwen van al dat water. De kust van O. Friesland was duidelijk te zien. Naar ’t Z.O. en het N.O zag je niets dan water. De Ems was druk bevaren. Interessant vonden ze de aankomst van een boot. Verder leerden ze uit eigen aanschouwing verschillende zaken: zeedijk, binnen- en buitenglooiing, pieren, beschoeiing, steiger, betonning, het Wad, eb en vloed, (wel 60 cM verschil in den tijd, dat we er waren.) zeevogels, krabben, vuurtoten. Aardig werd er gespeeld op den dijk, die goed droog was. In een uitspanning werd een en ander gekocht en daarna werd de vuurtoren in twee groepen beklommen. Een persoon lei de werking van het licht heel aardig uit en toen mochten ze buiten op de gaanderij, waar je een prachtig vergezicht had. Ze keken door een verrekijker, kregen nog een geïllustreerd boekje van 50 blz. en dit alles voor 50 ct per kind. Nu werd een wandeling gemaakt in N.richting over den dijk, voorbij de badinrichting en terug en daarna namen we afscheid van de zee en wandelden door Farmsum en Delfzijl weer naar het station, behalve de gewone zorg gaven de leerlingen ons de geheelen dag geen moeite, alleen bemerkten we op deze wandeling, dat een jongen, die nogal aanleg heeft om offensief op te treden, op ’t punt stond een paar jeugdige Delfzijlers onder handen te nemen, die zooals hij later verklaarde, hem niet wilden zeggen , hoe ze heetten. Tijdig kon dit worden voorkomen. Even later was tot onzen verbazing een jongen gewikkeld in een gevecht met een op straat loopende geit. Gelukkig liep dit voor beide partijen zeer onschuldig af. Intussen waren we weer bij het station gekomen en vertrokken om 5 uur. Ongeveer half zeven lieten we de kinderen uitstappen aan de halte en marcheerden ze door de N.-Stationsstraat naar ’t Plantsoen. Hier vonden ze het prachtig, vooral ’t bestijgen van de grootste hoogte. Nu wandelden we door de Westersingel, door Brugstraat en A-straat, langs de N.Z. Vischmarkt naar de Fransche Bazaar. Hier wilden ze verbazend graag in. Na ze tot bedaardheid en voorzichtigheid te hebben aangemaand, werd dit toegestaan. De geheele winkel werd bekeken, hier en daar werd iets gekocht en daarna aan treden op de Vischmarkt en ____ tellen. Allen aanwezig en nu door de Heerestraat, langs ’t Heerepark, over de brug en langs ’t Verbindingskanaal naar ’t Station gewandeld. Verschillende zaken konden in Gr. Nog worden opgemerkt, de mooie straten, winkels, pleinen, torens, beurs enz. Om kwart voor negen vertrok de trein, die ons naar Oudemolen bracht. Allen hadden zich de geheelen dag dapper gehouden. In de trein scheen Klaas Vaak soms aan vallen te doen. Toch konden de menschen in Oudemolen ons in de verte reeds hooren zingen, en bewijs, dat er nog wel moed in zat. Ook vonden ze ‘t erg leuk en nu eens bij duister in te zitten. Nu vlug uitgestapt en de wagens opgezocht en naar Zeijen gereden, waar we om 10 uur ’s avonds aankwamen. De “buitenlui” werden afgehaald.

Alles te zamen was ’t een zeer leerzame, zeer genotvolle dag voor ’t jongen volkje “Nog mooier dan een schoolfeest” is de algemeene uitspraak.

Het H. d. Sch. Te Zeijen
H. Homan

 

Van de klas(sen) zelf is helaas geen klassenfoto beschikbaar. Deze foto is van een paar jaar later, de oudere kinderen zullen de schoolreis ook hebben meegemaakt! Links met de hoed is meester Homan, de schrijver van dit verhaal!

De foto van het voormalige station in Oudemolen is afkomstig van de Historische Vereniging Oud Vries.

Reageren

De inhoud van deze pagina is zeer zorgvuldig samengesteld. Des ondanks kan het fouten of onvolkomenheden bevatten...
Uw reactie kunnen wij gebruiken om de informatie op de website te verbeteren! Alvast bedankt voor de moeite.
Stuur uw vraag, opmerking, verbetering of een nieuwe foto('s) naar historie@zeijen.nu of gebruik dit formulier: