Een overval in Zeijen

laatste wijziging: 31-10-2018

Op vrijdagavond 16 juni 1933 ontsnapt een gedetineerde uit de Rijkswerkinrichting in Veenhuizen. Via de radio is een bericht verspreid waarin om zijn opsporing en aanhouding wordt gevraagd. Gelukkig kan men drie dagen later, op maandagavond 19 juni, al melden dat de voortvluchtige is aangehouden. Dat betekent echter niet: einde verhaal. Er heeft zich in die drie dagen wel het een en ander afgespeeld. Aan de hand van krantenknipsels is het volgende verhaal gereconstrueerd.

Het is in die dagen niet ongebruikelijk dat mensen in de onmiddellijke omgeving van Veenhuizen vluchtelingen van oude kleren voorzien om ze zo uit de handen van justitie te houden. Onze vluchteling houdt zich op in de omgeving van Peest en Zeijen waar enkele mensen hem iets te eten geven. Aan een zandweg van Zeijen naar Peest staat de woning van Jacob Geerts en zijn gezin. Hun naaste buren wonen 250 meter verderop.

Op zondagochtend treft de familie Geerts een onbekende man aan in hun schuur, schuilend voor de regen en zij geven hem een boterham. Maandagmorgen gaat Jacob Geerts al vroeg naar zijn werk en bespeurt in de omgeving van zijn huis niets verdachts. Toch verschijnt de man diezelfde morgen weer bij het huis; het dochtertje van Geerts is nog niet naar school.

Hij vraagt om kleren en de vrouw geeft hem een pet, de man lijkt tevreden en vertrekt. Vrouw Geerts voelt zich kennelijk toch bedreigd, want ze geeft haar kind een briefje mee waarin staat dat er een man rond hun huis zwerft die zij niet vertrouwt.

En inderdaad, voor de derde keer verschijnt de vluchteling in haar huis en hij vraagt opnieuw om kleren. Zij weigert echter om op zijn verzoek in te gaan. De man grijpt het broodmes dat op tafel ligt en verwondt haar aan hals en polsen, pakt vervolgens een regenjas en een strohoed en neemt de benen. Ondanks haar verwondingen gaat vrouw Geerts op zoek naar hulp. Zij weet de zandweg nog wel te bereiken, maar daar komt bijna nooit iemand langs!

Inmiddels is het dochtertje in Zeijen aangekomen en heeft haar briefje afgegeven. Onmiddellijk wordt de burgemeester van Vries van de aanwezigheid van een zwerver op de hoogte gebracht en hij neemt telefonisch contact op met de politie van Norg. Toch is het dan al te laat want even later krijgt de burgervader te horen dat er een zwaar gewonde vrouw op de zandweg tussen Zeijen en Peest is gevonden.

Degene die het briefje in ontvangst heeft genomen heeft echter, behalve de burgemeester van Vries, ook de politie in Veenhuizen gewaarschuwd. Die stuurt direct een marechaussee naar het huis van Jacob Geerts om de vluchteling te arresteren. Tot zijn verbazing vindt de man echter een zwaar gewonde vrouw en daar is hij absoluut niet op voorbereid. Wel handboeien, maar geen E.H.B.O.-trommel!

Op zijn motor rijdt hij terug naar de verharde weg, houdt vervolgens automobilisten aan die artsen en andere autoriteiten moeten waarschuwen. Gezien de omstandigheden zijn die toch nog betrekkelijk snel ter plaatse. De artsen verlenen hulp en brengen vrouw Geerts naar het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen.

De zoektocht naar de voortvluchtige wordt grootscheeps aangepakt. De plaatselijke politie krijgt versterking uit Veenhuizen en ook tientallen mensen uit de buurt helpen mee. Al gauw vindt men een regenjas en even later ook de strohoed, daar blijft het echter bij...

"Het bosrijke terrein", zo schrijft de journalist, "biedt de achtervolgde de prachtigste schuilplaatsen!" Aan het eind van de middag vindt men de dader, zij het min of meer toevallig, in een veld met rogge. Dat is een hele opluchting.

In de krant verschijnt zo nu en dan een berichtje om de lezers te informeren over de toestand van vrouw Geerts. Gelukkig verloopt haar herstel voorspoedig en mag zij begin augustus weer naar huis. Op 14 september is de zaak door de arrondissementsrechtbank in Assen behandeld en hoort de verdachte een gevangenisstraf van 10 jaar tegen zich eisen. De uitspraak, op 13 oktober, is conform de eis met aftrek van voorarrest. "En", zo schrijft de krant, "de verdachte, afkomstig uit Limburg heeft in zijn vonnis berust".

Bron: Luida E. Noordhof, Vriezer Kerspel Croniecken, maart 2006

"Het Noorden in woord en beeld"

In het magazine "Het Noorden in woord en beeld" van 30 juni 1933 vinden we ook bericht over dit voorval:

"De moordaanslag, te Zeijen gepleegd door een ontvluchte uit het gesticht Veenhuizen, heeft in breede omgeving groote beroering gewekt. De ongelukkige, de vrouw van den arbeider J. Geerts, werd hoogst ernstig aan hals en polsen gewond en sleepte zich nog voort tot de witte steen op onze foto links. Op die plek werd ze eerst na vrij langen tijd gevonden, door bloedverlies in levensgevaar. In het Wilhelminagasthuis te Assen bleek haar toestand na een paar dagen nog hoogst zorgelijk. Moge ze 't leven behouden!
In het midden: De aanrander werd zoo spoedig mogelijk gezocht met politiehonden en met succes! Hij werd gevonden tusschen de hooge roggehalmen in de buurt van Peest en Norg en legde volledige bekentenis af. De plek geven we hier; enkele kleedingstukken lagen er nog.
Rechts: Het huis van de fam. Geerts ligt betrekkelijk eenzaam; ongeveer 250 M. verwijderd van de naaste buren, is omgeven door boomen en struiken. Het is schrijnend, te bedenken dat zoo'n onmenschelijk bedrijf zich afspeelde in deze vriendelijke omgeving, waarvan zooveel vrede en rust uitgaat."

Nieuwsblad van het Noorden 24-07-1933

"DE OVERVAL TE ZEIJEN
Vrouw Geerts uit het ziekenhuis ontslagen.
De vorige week is uit het ziekenhuis te Assen ontslagen vrouw Geerts uit Zeijen op zie zooals men zich zal herinneren door een ontvluchte verpleegde uit Veenhuizen een moordaanslag was gepleegd."




Reageren

De inhoud van deze pagina is zeer zorgvuldig samengesteld. Des ondanks kan het fouten of onvolkomenheden bevatten...
Uw reactie kunnen wij gebruiken om de informatie op de website te verbeteren! Alvast bedankt voor de moeite.
Stuur uw vraag, opmerking, verbetering of een nieuwe foto('s) naar historie@zeijen.nu of gebruik dit formulier: